Hele bak hele evlat, bu Elbistan var ya… öyle yeni bir yer değil ha. Binlerce senelik geçmişi var buranın. Eskiden Anadolu’dan güneye, ordan taa Arabistan’a giden yolun en kısası bizim Elbistan’dan geçermiş. Ama o zamanın yolları da öyle dümdüz değil ha! Dar boğazlar, geçitler… kim elinde tutarsa geçeni kolay kolay sağ bırakmazmış. Pusu kurar, tuzak kurar, yolcunun canını okurmuş.
Bizim Elbistan’ın ovası var ya, maşallah bereket fışkırır. Üç koca ırmak akar, dallanır budaklanır; suyu, toprağı boldur. Türkiye’nin dördüncü büyük ovası derler. Dağlarla çevrili bi yer, azıcık tedbirle kale gibi savunulur ha!
Tarih boyunca da herkesin gözü kalmış burada. Komutanı, beyi, padişahı, kim varsa hepsi sahip olmak istemiş. Her gelen bi vurmuş, giden bi yakmış. Elbistan da garibim bir türlü belini doğrultamamış. Sekiz on bin senelik tarihi var amma, şimdi bakıyon sanki üç beş yüz yıllık bi kasaba gibi duruyo.
Eskiden buralarda nice devletler, uygarlıklar yaşamış ama eser kalmamış pek. Ne varsa yıkılmış gitmiş. Kalanı da höyüklerin altında uyuyo hâlâ. Otuzun üstünde höyük var derler. Şöyle bi kazı yapılsa, çıkan eserlerle bizim eski mallar toplanıp da “Elbistan Medeniyetleri Müzesi” diye bi yer yapılsa, vallahi dünyaya tanıtılır burası.
Hele medeniyet dersen, kimler gelmemiş ki bu diyara! Evvelinde Hititler varmış, uzun yıllar kalmışlar. Binboğa dağlarından gümüş çıkarıp kap kacak yaparlarmış. Sonra Akadlar, Sümerler, Asurlular, İranlılar, Makedonyalılar gelmiş geçmiş. Şu ovadaki kalıntıların çoğu da Makedon işidir derler.
Sonra bi ara Ermeni Selefkiyan devleti kurulmuş, ardından Romalılar gelmiş, sonra Bizans, Selçuklu, beylikler derken Osmanlı da sahip çıkmış. Her devirde de Elbistan’ın kıymeti büyük olmuş, stratejik dedikleri mevkii tam burası işte.
He yani evlat, Elbistan öyle sıradan bi memleket değil. Hem tarihiyle, hem toprağıyla, hem insanıyla köklü bir yer burası. Bu topraklarda her taşın altında bi hikâye yatar, yeter ki dinlemesini bilene...
Son düzenleme: